Sklep dla plastyków online

Podczas wypalania gliny w piecu zachodzi  wiele zmian chemicznych i fizycznych w różnych momentach dlatego może to poprowadzić do naprężenia w bryle gliny. Objawia się to małymi pęknięciami na powierzchni wypalonego naczynia lub w skrajnych przypadkach ceramika może eksplodować! Efekt może ulec pogorszeniu, jeśli w glinie pozostanie zbyt dużo wody, ponieważ nie była ona ówcześnie wystarczająco długo suszona  lub jeśli np: nasz przedmiot  zostanie zbyt szybko nagrzany.

Efektem wypalania jest to, że po pierwsze woda, a po drugie materia organiczna zawarta w glinie ulatniają się czego efektem jest utrata masy i kurczenie się bryły gliny. Proces ten przyspiesza w wysokich temperaturach, gdy materiał topi się i tworzy szkło –  na tym etapie w glinie tworzą  się nowe minerały, które przybierają postać kryształów. Glina zaczyna przechodzić metamorfozę.  Następują również zmiany w budowie atomowej niektórych składników (zwłaszcza kwarcu).

Podczas stopniowego wzrostu temperatury w piecu, zachodzi kilka etapów. Faza szklista zaczyna się od „spiekania”, kiedy powierzchnie cząstek zaczynają się sklejać i stapiać z powierzchniami innych cząstek, a niektóre składniki zawarte w glinie zaczynają się topić i tworzyć ciecz. Cząsteczki zbliżają się do siebie, a pory między nimi zmniejszają się, co oznacza skurcz, mniejszą porowatość i zwiększoną gęstość. Drugim i ostatnim etapem jest  zeszklenie , będąca wynikiem ciągłego ogrzewania, kiedy cząsteczki topią się i tworzą wiązanie z ciałem, pory są eliminowane, ciało staje się coraz gęstsze, a masa znacznie się kurczy. Artysta musi wiedzieć, kiedy zatrzymać ten proces, ponieważ naczynie może się wypaczyć lub opaść, jeśli zeszklenie będzie trwało zbyt długo.